Not really back yet...

Sigh...yap, mga kabungguang siko... nope... not yet totally back from long hiatus... di pa rin ako makaahon sa napakalalim na sh@# hole na nakahulugan ko, pero hopefully soon...sana... naman... makalayas na ko dito ng makasagap naman ako ng mga balita news out this F@%#$ sh@# hole.

Just to update y'all... yap... i resigned from my current company... nope, im still here, resignation will be effective end Aug... nope, still no new job in my hand, pero my naghihintay na... kaso my problema pa... dito din sa tabi tabi waaaaaaa... nope, di pala tabi tabi, malayo layo, kaso bulubundukin din aguuuuuyyyy, kaya dipa rin ako nagco confirm... Indonesia? nope, ayoko dun... Pakistan? asus, lalo naman ayoko dun... Myanmar? hmmm, no idea kung my pogi dun... lalo namang ayoko sa Vietnamn at wala daw pogi dun at yukk daw ang wine at ayokong masagasaan ng scooter habang tumatawid sa kalye noh!

Sabi nila ang mahalaga daw e may trabaho kahit san pa yan... hmmm, not applicable for me, di naman ako ganun ka desperate, kaya ko pa namang wala kainan the whole day basta lang my butong pakwan teheee.

Psssst... tama na raw, nakisingit lang ako sa taong my bitbit na magarang laf-taf na my paid VPN at di raw gaya ko na chiffangga na di afford mag VPN... hmpt! sabi ko mag log in lang ako para malaman ng lahat na buhay pako, alive and kicking.

Miss ko kayo lahat... nalimutan ko na nga ang passwork ko sa katagalan ng panahon, buti nalang e nagkakalkal ako ng mga abubot last week at nakita ko rin yung aking slumbook na nakalista lahat ng aking password.

That's all for now folks... missed y'all... promise... cross my heart, my legs and my eyes...

Keep keep you updated... by end of Aug maybe home first... hahawanin ko muna mga talangka sa kukote ko to decide where will be my next destination...friends doesn't want to release me from here... di sila maka relate, di nila alam ang blog, blooging community at lalong di sila maka relate na my mga tao palang humihinga at mga namamahay sa barrio blogging... meron pa nga ba?

http://youcanmakemelaugh.blogspot.com/2011/07/not-yet-back.html

Maalaala mo kaya: Ang kamatis...

Pikchur yan ng kamatis, kanina sa supermarket, my bumalik lang sa alaala ko kaya napag tripan kong kodakan yan, ang gaganda kasi fresh na fresh.

Nung umalis kami ng Tondo at lumipat kami sa Valenzuela ng pansamantala bago kami tumira sa Sampaloc, yung nalipatan naming bahay e medyo malayo ng konti sa main road mga quarter km tapos lalakarin molang pa main road, puro sya palaisdaan, ang daming palaisdaan.
Mga 8yrs old ako nun, sumama naglipat yung BFF ni mader at nagustuhan din dun sa lugar kaya dina muna bumalik ng Tondo, nagstay at nawili hanggang sa umabot ng mga 2 mos.
Sya si ate Vilma, maganda, seksi, maputi, balingkinitan sya pero grabe ka pilya. Anak sya ng may kaya sa Tondo na kapitbahay namin at mahilig din gumala at sakit ng ulo ng magulang dahil bukod sa laki sa layaw e mahilig mag disco, natigil lang nung maging BFF ni mader kaya labs din ng magulang nya si mader at hinayaang sumama samin.

Yung nalipatan naming sa Valenzuela, My kalapit na kubo, pero malaki at maganda yung kubo, dun nagpapahinga yung mamang bantay ng mga palaisdaan. Ang ganda nung paligid ng kubo ang daming tanim na kamatis, sili, at kalamansi.

Isang gabi hinatak ako ni ate Vi, nagulat ako kasi gagapangin pala namin yung kamatisan, tapos kinaibigan yung matandang bantay ng palaisdaan kaya palagi kaming my libreng isda, talangka, kulang nalang pati lumot na pakain sa isda ibigay samin nung matanda.
Kaya naman kulang nalang lumangoy ako at mangamatis kasi puro isda at kamatis ang palagi naming ulam.
Pero nagtataka ako kahit na palagi naming ginagapang sa gabi yung kamatisan nung matanda e di nagagalit, at nagtanim pa ng talong, okra, upo at kung anu anu pa.

AKO: mang kadyo anu po yang tinatanim nyo?
MANG KADYO: nagtatanim ako ng gagapangin nyo twing gabi
AKO: huh? (nanlaki ang mata ko) alam nyong kami gumagapang sa gabi?
MANG KADYO: oo naman …(tatawa tawa)
AKO: e bakit po?
MANGA KADYO: anung bakit po? para kayo mawiling gumapang palagi
AKO: e bakit di kayo nagagalit? saka bakit kayo nagtatanim ng gagapangin?

hindi sya kumibo, ngumiti lang ng ngiting wala manlang bakas kahit konting galit, nagtaka ngayon ako. Takbo ko pauwi ng bahay humihingal pa lawit dila...

AKO: ate Vi, ate Vi alam pala ni Mang Kadyo na tayo gumagapang sa kamatis pag gabi.
ATE Vi: (medyo nagulat pero di nagpahalata) bayaan mo sya.

Meron pa kaming isang nadiskubre, hindi pala sya bantay, sya pala ang may ari, nagtampo sa anak kaya dun sa kubo tumira.
May anak palang binata si Mang Kadyo at gwapo pa, kaso mahilig sa barkada at ayaw magbantay ng palaisdaan at di mapilit ng matanda na ituloy yung ganung negosyo nila. Mas gusto pang magkumpuni nalang ng relos sa kabayanan. My plano pala ang matanda.
Isang araw hangos paparating yung anak na binata, pinasundo pala ng ama at nagdahilan yung matanda na nirarayuma kaya napilitan yung anak na magpunta sa palaisdaan.

Mula nun palagi na sa palaisdaan yung anak na binata, yun ng ama ang pinauwi at sa bahay nila, nung mga sumunod na gabing nanggagapang si ate Vi ng mga kamatis, talong, okra, dina nya ko sinasama sya nalang,yun pala sila na ang nag gagapangan, santisima!

Ng dahil sa kamatis nagkaron ng biglaang kasalan.
Yun pala ang plano ng matanda, yung mapirmi yung anak nyang binata sa palaisdaan, kami naman di nagtagal bumalik na ulit sa Manila.
Kung bakit kami umalis ng tondo at biglaang natira ng Valenzuela na dirin naman nagtagal, my kwento din yun pero saka ko na ikikwento.
Sa ngayon, dun parin daw nakatira sila ate Vi at ang asawa nya, lahat ng mga anak nila kundi nasa remika e nasa europe na, kung buhay lang si mang kadyo malulungkot yun kasi wala ng magtutuloy ng bisnes nilang palaisdaan.

Ang Continuation...

(photo credit to sportyblueyblondie)

oo eto na yung karugtong (ang haba pala)... san ako nakatitig? sa cabinet po, kasi namumrublema ko kasi nung bago ko umuwi satin for holiday nung magcha chinese new year namili ko ng sangkatutak na mga damit, kasi nga nag sale yung mga branded na items (kahit naman nag sale mahal pa rin hmpt!), kung dipa mag sale e di ako makakabili ng marami.3 days straight ako namili ng walang humpay para kako pagbalik ko dito after nung bakasyon ko e ready to wear na at the same time tapos na mga sale sa mga boutiques.

Akalain ko bang abutin ako satin ng 2 mos na bakasyon at kasalanan ko rin ba kung mag astang patay gutom akot kinain (lamon daw) ko lahat ng diko nakakain dito. Lechon, halo halo, crispy pata, ice cream, adobong taba ng pork, BBQ na taba ng posk, sinigang na taba ng pork, puro taba taba taba at taba.
Bukod pa dun, aba e kada ora yata e may nadaang nagtitinda sa tapat nung bahay na nalipatan namin susme e ako pa? walang disiplina sa sarili.

From size 8 na feeling ko ang bigat ko nat humihingal nako e akalain mo bang diko nga namalayang nag size 10 pala ako e lundag kagad sa size 12? ng dahil lang sa walang humpay na kain ng matataba???
Sumpa ni barabas, aanhin ko tong mga sangkatutak na mga damit dito na
kahit bigkisan ko sarili ko e di magkakasya?

Ang problema kasi, pag mataba ka e kahit anung suotin mo mukha ka talagang unan, satin pa naman ang hirap humanap ng malalaking sizes at
satin pag sinabing plus size na boutique e lalong nakakalaki yung mga style, wala manlang my magandang kalooban na magtutok man lang ng effort na mag design ng magagandang designs pasa sa mga malulusog ng kagaya ko. Walang masama sa pagiging mataba, ang masama e in more than 2 mos lumaki ka ng halos doble tapos matanda kana at my posibilities na maapektuhan ang puso (palusot pa dipa amining damit ang problema nya), pero walang magagawa e kasama daw yan sa pagtanda mwehehe.

BFF: madali lang yan, e di mag diet at exercise ka...
AKO: ako? diet? exercise? diko nga kayang magtorture ng ipis sarili ko pa totorturin ko?
BFF: e di mamili ka ng bago, palitan mo buong closet mo kung ayaw mong mahirapan.
AKO: ha? mamili ng malalaking size? at ibaul na tong mga damit ko? aba e ang laki ng ginastos ko torture ang bulsa ko dito sa mga pinamili ko e mamimili nanaman ako?
BFF: nahala ka sa buhay mo, hirap mo kausap.

Nakarating dun sa isa naming friend yung problema ko, panay ikot ng itim ng mata nya at panay ang ingos.
Actually, nakapag decide nako, ako kasi pag my problema ayokong kagisingan kinaumagahan, kung anu man yung problema ko dapat solved na bago ko matulog at wala na sa umaga para brand new day na diba? naks...

AKO: anu ngyayari sayo? naeexorcist kaba? panay ikot ng mata mo?
FRIEND: ang laki ng problema mo, ang daming nagugutom sa pinas walang pambili ng pagkain ikaw naman damit lang pinoproblema mo...
AKO: anu ngayon ang gusto mo? problemahin ko pati problema nila? ikaw ba anu bang solusyon mo sa problema ng pagka gutom nila? anyway, nakapag desisyon nako at nakapili na ko kung anung gagawin ko... at naku ayoko ng mamrublema ng mga problema, gutom na rin ako tara kain tayo, dun tayo sa eat all you can, mwehehe!

Problema nga diba?

Masakit ang ulo ko, diko malaman kung anung gagawin ko. Kelangan kong mamili at magdecide ng isang napakalaking task, para sakin napakahirap na desisyon ang gagawin ko at 2 lang ang choices ko.
Eto, blank ang utak ko, nakatulala sa isang parte netong kinaroroonan ko, nakatitig lang sa labas habang pilit hinahanap kung san napunta yung kaprasong isip ko, ayoko sanang nag iiisip masyado dahil di mabuti sa kalusugan ko, sanay ako ng di nagiisip at di gumagana utak ko kasi pine preserve ko malay natin isang araw magipit ako ng husto at baka maibenta ko e slightly used lang to noh
kaya di parin naman bagsak ang value.
Pakiramdam ko nalaglag yata teka hanapin ko muna, magwawalis lang muna ko ha? baka sakali mahanap ko.


to be continue...

Kalabaw lang daw ang tumatanda!

Malaki ang problema nung isa naming friend, di daw makausap at ayaw makakita ng salamin, nagkukulong daw sa kwarto sabi nung BFF ko.
Magka share kasi sila sa apt, di kasi sagot ng company nila yung expenses nila dito, bale package ang ginawa.
Nag dinner daw kasi sila at 2x napagkamalang nanay ng BFF ko yung friend namin (totoo naman e) at dinamdam ng husto yung pagkamaliang nanay sya nung halos ka edad na nya. Ayun, maghapon daw sa Sephora namakyaw ng mga pampalitada sa mukha at magpaparetoke daw kay Belo (sus sarili ngang mukha ni Belo di nya maayos e).

Ehem…sakin mangyari na mapagkamalan akong nanay ng ka edad ko? (never pa naman ngyari hehe) dadaanin ko sa humour.
Bat naman ako mapipikon at mag mumukmok kung totoo naman?
Sa totoo lang, mas masaya ko ngayong tumanda ako at never kong i trade kung anu man ang chura ko ngayon kesa nung kabataan ko at diko pinrublema kahit kelan ang pagtanda ko maliban sa isang bagay, nagsisimula na kong rayumahin pag winter nyahaha.

E pano naman napakapangit ko talaga nung bata pako, kung pwede nga lang magtapon ng anak naitapon na raw ako(medyo, nag-improve naman ako ng 3paligo ngayon hehe)kasi nga sakin nasira yung kasabihang "walang panget sa lahi namin".
Walang magsasabi na anak ako ng nanay at tatay ko at kapatid ako ng mga kapatid ko, kasi lahat sila mga tisoy at tisay, pero ang alam ko tisay din naman ako (half ilokana half ita).

Bigla ko tuloy naalala nung teenager pako sabi ng lola ko, pag daw mid 30’s to late 30’s ang babae, dun daw lumilitaw yung tunay na aura at ganda, at walang sinabi yung time na 20’s pa sya which is i agree.
At pagdating daw ng 40’s to mid 40’s (dun na nagtapos ang kanyang litanya, wala na syang sinabi tungkol sa 50’s hehe), mas nagiiba na ang aura ng isang babae, nagiging banidosa at pustoryosa kasi mas alam na nyang i carry yung sarili nya kesa nung 20’s and 30’s pa sya kaya bukod sa maganda na sya e neat pa tingnan, which is totoong totoo (wala lang, jina justify kolang yung pagtanda ko hahahaha) kaya nga sabi pa ng lola ko, kung 40’s ka at mukha kang matanda kesa 40’s e kasalanan mo na kasi tumanda kana’t lahat e dimo pa alam kung pano dalhin ang sarili mo.

So kung tumanda ka man at mapagkamalan kang nanay ng ka edad mo, e sorry nalang sayo, di mo lang kaya dalhin ang sarili mo. Simple lang naman ang solusyon nyan e…


1. Maging masaya at makuntento ka kung anung meron ka, yung taong mainggitin sa kung anu meron ang iba e malakas makapanget at makatanda.

2. Wag mong problemahin ang problema ng iba, hayaan mong sila mamrublema sayo, wag kang parang palaging galit sa mundo pag nadapuan ng konting problema,lahat tayo meron nyan, nasa pagdadala lang yan.

3. Anu kamo? Madaling sabihin pero mahirap gawin? Sorry ka, kawawa ka naman.

4. Palagi kang ngingiti kahit walang nakakatawa at kahit nagiisa kat mapagkamalan kang lukaret, pakelam ba nila, at wag yung palagi kang nakaingos at nakaismid.

5. Alalahanin mo ang kasabihang laughter is the best medicine, medicine din yan sa nangungulubot at ringkols.

6. Pag late 30’s kana e wag ka ng mag trying hard magpapayat lalot dika naman artista, lalo ka lang magmumukhang matanda, life is too short, kainin mo lahat ng gusto mo kainin(kahit dika bibitayin bukas).

7. Dimo kelangan ng kung anu anung itatalpak sa pagmumukha mo, moisturizer lang ang katapat nyan, moisturizer at moisturizer at kung magpapaaraw ka e mag pahid ka naman ng sun screen.

8. Walang babaeng panget kung marunong mag ayos, dimo kelangang magsuot ng mamahaling damit para magmukha kang presentable, magsuot ka lang ng bagay sayo.

9. Wag kang magpuyat ng magpuyat (di naman siguro masama kung isang to diko nasusunod hehehe eto lang naman).

10.Kung smoker ka, stop it... nag quit nako 3 yrs ago(2 yrs ago lang pala hehe), ang lakas makatanda at maka kulubot, believe me (kahit eto lang maniwala ka hehe).




Mahirap bang gawin yang mga nakasulat sa itaas? 43 na ko mga inday pero di ako nagyayabang (dahil inborn na ang kayabangan ko mwehehe), dina ko pwedeng mapagkamalang yaya at katulong ng pamilya ko, infact minsan ng napagkamalang nanay ko yung younger sister ko at mas madalas sya ang napagkakamalang ate ko. Yun lang mga nasa itaas ang sikreto ko wala ng iba, ngayon kung ayaw mong maniwala e bahala ka sa buhay mo matanda ka na.
Theres nothing wrong being getting old, basta lang may pinagkatandaan kat di tumatanda ng paurong.

Wagi..... in english WinneR!

Dito nga kasi yung mga prosti e isang napaka usong propesyon pero dimo sila makikitang nagpakalat kalat sa kalye gaya sa Bangkok na matatalisod mo sa kalye at sa lahat ng sulok meron din nakatalukmo.
Dito di sila binabastos at ang gaganda nila at ang babata pa,
di gaya sa madadaanan mo nung araw na nagtambay sa may Avenida sa tapat ng Odeon na bukod sa ang tatanda na e ang dudumi pa ng mga kuko at ang iitim ng mga strap ng bra, yay!

Pag pumasok ka sa KTV o mga diskohan o local bars dito e obligado kang mag teybol ng GRO sa ayaw at sa gusto mo. Taga salin ng alak sa baso mo at kalaro mo ng dice sa table at babayaran myun ng 100 to 200Rmb, kahit wala namang ginawa kundi magsalin sa baso mo nung inorder mong iisang boteng beer lang naman at di naman kayo magkaintindihan kasi nga magkaiba kayo ng lengguahe.

Hindi sila nakalantad pero pag nagkamali ka ng my pinasok kang isang kwarto e nandun sila nagtambakan mga hundreds sila dun, magpapalabas lang ng ilan kada my dadating na customer.
Pero kapagka naman ganito ang bubungad sayo sa labas ng KTV o mga Bars e gugustuhin mo pabang pumasok? kahit pa nga sabihing libre ka table at kahit sila pa magbayad sayo?

JARAaaaaaN!



WINNER dibA? sa labas ng hotel yah huh!

Normal naman dito yang mga ganyang tanawin,sa mga disenteng babae, kapuputi at kagagandang babae e balbas sarado ang leki-leks. Pero sa mga artista, entertainers, prosti, GRO e dapat ahit rubie ahit pogi sila!

Shanghai Expo: Australia Pavillion

Australia Pavillion.


Australian expo logo


At ANZ Theater, Sydneyscape...


Focusing on the the Sydneyscape...


The tablet invokes a feature ad on the screen...


Souvenir Tshirt, shopping bag, and a finger puppet of Aussie mascot


The finger puppet Aussie

(Photo credit to my BFF J.R.)

Shanghai Expo: UK Pavillion (Seed Cathedral)

Door to the Cathedral...


The Seed Cathedral, UK pav. What it is all about...


Walls and ceiling of the chamber...




The acrylic rods holding the seeds, below the walkway...




more seeds...


Seed preserved at the acrylic spikes..





(Photo credit to my BFF J.R.)