Bakit nauso ang mga LOLA...?

Nope, hindi ko pwede ipagmalaki kahit kelan at lalong di ako proud na 3x high school drop out ako. Hanggang sa wala ng school na gustong tumanggap sakin, at kundi pa umangal na si mader sa nakakataas ay dipa ako tatanggapin... yun, tinanggap nga, pero sa mga tapunan ng mga bugok/sira-ulo/basagulerong na kicked out from different high schools, kaya naman nagkahalo halo na lahat ng tarantado at halang ang mga bituka sa school na yun.

Never akong nagkwento sa harap ng mga bata o kabataan ng mga experience ko nun during my high school days. Ayoko kasing magkaron sila ng idea sa ganun, dahil kahit na nga di ako nakatuntong ng kahit saan University (plan ko this holiday, ang nxt trips ko maglilibot ako sa mga Universities para tuntungan kahit man lang mga handanan) ay buo parin ang aking paniniwala at malaking pagtitiwala sa mataas na uri ng edukasyon.

Lalo namang ayokong malaman yun ng anak ko, nagagalit nga ako pag hindi sya nag aaral at puro games at barkada ang inaatupag, babanat naman ang lola...

"anu na lang, totorturin mo ba yang bata ng puro aral? mas masahol ka pa nga nung araw"

May arrangement kasi kami, kanya ang right mamili ng gusto nyang course, kahit ano pa yan, kahit pa makeup artist, mangungulot, beautician, manikurista basta ako ang mamimili ng school na pwede lang nyang pasukan otherwise wala ng aral at magkunduktor nalang sya ng bus, sabad nanaman ang lola...

"tigilan mo nga ng mga ganyang lenggwahe yang bata, di sanay yan kinakausap ng mga salitang kanto"

Susmio, salitang kalye ba yung sinabi ko? yun po ang aking naunsyaming pangarap sa buhay, ang magkundoktor ng bus. O mag alaga ka ng mga hayop sa baryo pag dika nagtinong bata ka... swerte ng anak ko, my sariling speaker, lola nya...

"ikaw bay pinag alaga ko ng hayop? ikaw bay pinahirapan kong mag hanap buhay sa kalye nung ikay nagluluko?"

Opo, nagsisinungaling po ako sa anak ko (ewan lang kung naniniwala), na palagi kong sinasabing, pag di sya nakapag aral ay wala syang mararating, na pag di sya nakatuntong ng college sa gusto kong school ay di sya makakakuha ng magandang opportunity dyan sa atin, na iyon lang ang chance para di sya maghirap na kagaya ko (etchos). Ang alam kasi nya, hirap na hirap ako sa trabaho ko dito sa abroad (totoo naman diba?) na talagang subsob ang aking ulo ko (sa computer) sa kakatrabaho, at kulang na kulang ang tulog sa gabi (kaka internet) dahil sa wala nga akong aral, at akoy api apihan sa lupang banyaga (charing)...

"akala mo bay tanga yang anak mo na di nalalaman ang mga nangyayari? marurunong ang mga bata ngayon kaya wag mong isiping tanga yang anak mo"

Pero sa mga nakikita ko sa mga kabataan, lalo pa nga yung todo pasa ang mga magulang sa mga pangangailangan nila, ay tila walang pagpapahalaga at pagsusumikap ng makapag aral. Para bang obligasyon talaga ng magulang na ibigay sa kanilang lahat ng naisin nilat may gana pang magtampo pag di naibigay kagad.
Kami ba nung araw? pag may gusto kami, ganito ang approach namin kay mader ...

"Pag po nagka pera kayo, baka po pwede magkaron din kami ng ganito/ganyan"

Pucha, ice drop lang yung pinapabili namin ha? pag humingi kami ng piso shocked pa yun. Pag yung anak ko pa hihingi syo ng pera...

"Ma, penge pong wan tawsan"

"Wan tawsan, aanhin mo naman"

"O e anu bang gamit ng pera" sabad naman nung lola, diko lang masabing sya nga nung araw piso lang, kulang nalang bigyan namin ng CPR.

Kamot nalang ako ng ulo e, sasabihin pa ni mader na "kung hindi mo bibigyan e pangatawanan mong hindi, at kung di mo kayang pangatawanan e wag ka nang magpapetek petek, bigyan mo na lang"....

May tanong ako.... bakit nauso ang lola?






MORAL LESSON: Kung kagaya ko kayo na di marunong sumagot at kumontra sa nanay nyo, pag magsesermon kayo ng anak, ikulong nyo muna yung lola sa CR, at sabihin nyong mag iisprey kayo ng ipis at masama sa kalusugan nya ang makasinghot ng sprey?